BENİM HİKAYEM

 Tarih 01/05/2023, vegan içerik üreticisi Çağla (@deynscat)’nın hikayesinde ‘Pakize’ adında dünya güzeli bir kediden bahsediyordu. Fip şüphesi olduğunu, hiç yürüyemediğini, ‘İstanbul’da yok mu bir gönüllü?’ diye yazdığını gördüm. Saat sabahın 4'ü, ikimiz de ayaktayız ve normal şartlarda dışarıdan yardım almıyoruz, ama ayrıca da ilanlara bakmamaya çalışıyoruz (daha fazla sorumluluk aldıkça zorlamakta hepimizi). Nedendir bilinmez, içimden Pakize ile iletişim kurmak geldi ve hemen Çağla'ya yazdım. O da ayakta olduğu için hemen ‘Sabah ilk iş Pakize'nin sahibi ile iletişime geçmek olacak’ dedi. Kadriye hanımla öğlen saatlerinde buluştuk ve hemen Pakize'yi evinde yatarken gördüm. Hiç yürüyemiyordu, sadece fotoğraftaki gibi ürkek ve çekingen bakışlarla bize bakıyordu, ne olacağını o da bilmiyordu. Tam onu alıp gitmek planına girmişken kardeşinin de olduğunu söyledi ve hiç yuvasından çıkmadığını ifade etti. ‘Ona da bakalım’ dedim. Kardeşi Fındık (tekir olan), Pakize'ye (3 renkli olan) göre çok daha ürkek ve korkaktı. Yabancılara hiçbir şekilde gelmeye niyeti yoktu, Kadriye Hanım bir şekilde onu kedi kutusuna yerleştirdi. Böylelikle ikisini de almış olduk. Veterinerde kontrolleri yapıldıktan sonra, Fip şüphesini de dahil ederek tedaviye başlandı. İkisinin de bacakları tutmuyor ve hiçbir şekilde tuvalet yapamıyorlardı. Sürekli destek ile ihtiyaçlarını gideriyorduk ve bir yandan da diğer tedavileri yapılıyordu. Fakat ne yazık ki kısa bir süre sonra ikisinin de omurgalarının ezildiğini, ve bunun bilinçli bir şekilde yapıldığını veteriner ifade etti. Yani araba çarpması veya başka bir travmatik durum değildi, ikisi de aynı pozisyonda ezilerek (belki ayak ile ya da üzerlerine ağır bir cisim koyularak) bu duruma gelmişlerdi. Çok ümitli bir tablo yoktu önümüzde ve bize sürekli bu şekilde destek ile hayatlarını geçireceklerini, belki de bu desteğin de yetersiz kalabileceğini (yani hazin sona yaklaşılacağını) söylemişlerdi. Elbette zor bir dönem hepimiz için geçerliydi, özellikle Pakize ve Fındık için. Geldikleri semtte zaten istenmiyorlardı ve şimdi de onları ciddi bir mücadele bekliyordu. Yaklaşık 5-6 ay sonunda Pakize ve Fındık yürümeye başladılar. İkisi de hala sindirim sistemi ile alakalı problem yaşasa da minik ayaklarıyla bir baştan bir başa gönüllerince koşturuyorlar.